October 4, 2010, nahire ako as Staff Scheduler para sa isa sa big 4 audit firms. Honestly nahirapan ako and kahit pa naka 1 year & 3 months na ako NAHIHIRAPAN PA RIN AKO...
Words are not enough to describe how hard it is to be a scheduler. Maybe for me lang, I dunno, I'm not really sure.
All I can say: Ang pagiging scheduler ay parang pagiging isang nanay. Ang mga staff (associates & supervisors) ang iyong mga anak, yung mga Partners ang parents, tito & tita o lolo & lola ng nanay at ang mga Managers ang pwedeng kapatid o inlaws ng nanay.
Aalagaan mo yung staff, gagawin mo ang lahat para hindi mapunta sa masamang buhay (CLIENTS o TAO lang naman ang problema) [OO TAO...alam niyo na yan kung bakit] tpos unfortunately magiiba ang takbo ng buhay. Possibleng magkaproblema sa client o mapunta dun sa favorite person ng lahat tapos, BOOM, makikita mo nalang ang RL = isang papel na nagsasabing: "AYOKO NA MISS GREECA, TULUNGAN MO AKO MAKALABAS SA IMPYERNONG ITO".
Unfortunately kahit ayaw mo silang payagan umalis, kahit na anong bargain mo para lang magstay, gugustuhin mo pa rin silang tulungan makuha yung nakalaan na magandang buhay para sa kanila.
Ako pa naman eh gusto ko ka-close ko ang lahat, para masaya. Kaya sa tuwing may mababalitaan akong aalis, nagbabalak umalis ginagawa ko ang lahat para lang magbago sila ng isip. Mahirap yun ha! Feeling ko kasi, pag may nagreresign na staff, ako ang may kasalanan. Sabihin na natin na 65% ako ang may kasalanan kasi ako ang may hawak ng forecast. Pero minsan, naisip ko rin, hindi naman ako ang nagpapahirap sa buhay ng mga staff.
Wish ko lang this busy season and after busy season, marealize na nung mga dapat makarealize na we're better off without YOU. HAHAHAHA.
Sa mga pinakamamahal kong associates & supervisors: Don't worry, kaya ko pa. Kung nagsasabi man akong magreresign ako o nakikipagpustahan ako na mauuna ako sa inyo, joke lang yun. So that means 50% sure pa lang naman akong may balak magresign. :P
No comments:
Post a Comment